Nun è cchiù tiemp
e' m' chiammà :
“Ammore”,
m' dicist' nu' juorn'
ca' purtav' dint'
all' uocchie o' sole
e turnann' turnann'
o' ciel' s' facett' scur'.
Quann' arrivaje a' cas'
o' core tremmann'
t' chiammava ancora
“Ammore”,
ma o' ssapeva
ca' na' magia era fernut'.
13 luglio 2019
Altri contenuti che potrebbero piacerti
Scrivo per non dimenticare parole che vanno controcorrente, mentre io resto in silenzio davanti al tuo ricordo.