'I pisci

Secunnu mia 'i genti sunu com'i  pisci.

Ci sunu pisci rànni e chiddi chiù picciddi. ‐Pirchì?‐ Mi domannu
‐si màncianu tra d'iddi?
anzi,sunu 'i ranni
che si màncianu 'i picciddi?‐

Caminano sti pisci......
caminanu ,spìarsi ppi' lu mari,
e, senza sapìri nenti
di chiddu che, oj‐dumani,
ci po' capitàri.   Tanti, ch'è mìagghiu,
mùarino di morti naturali,
atri mmeci
sulu 'u Patetèrnu 'u po' sapìri...   Mischìni!
avìanu priàtu tantu
ch 'on ci succidissi nenti!  

'Un ni parràmu pùai
si, caminannu caminannu,
'ncòccianu nne magghi   di 'ne rriti bedda ranni,
che mentri si dùnanu aiùtu,
cu' li dìanti e cu' li pinni,
masticannu lazzi,
dùnanu l'ùrtimu sospìru,
e mancu Ddi' si l'arricògghi.   Gàtri passanu di li bancareddi
ppi' sazziàri 'u pitittu
di chiddu che s'accatta e si nni futti.   Si pùai
quarchedunu si senti piscicani,
o puru essimigghia e ‘na balena,
chi ci voli?.....
Puru 'ne bumma ci pùanu sparari...
e finisci eccussì
di essiri 'u patruni di lu mari.   Ma nuàtri 'un sìmu pisci.
Sìmu uomini d'onuri?   Allùra 'un evìamu ch'aspittàri:
o ni vrùadicanu
quannu veni l'ura,
o, mentri sìmu vivi.