M'annammurai nu' juorn'

M'annammurai nu' juorn'
ca' stev' distratta,
m'annammurai
senza pensa' ca' ll'ammore
chiù s'annasconn'
se o' guard' buon' n' facc'.
Rimmanet' sola
cu' na' freccia dint' o' core
e o' core ca' cantava
pur' se facev' mal'.
Che strana sensazion',
stu' core nun s'aspettav',
tremmava annanz' o' sole,
parlava nata lengua
ca' nun cunusceva.
M'annammurai senza capì
ca' nun s' torn' chiù aret',
m'annammurai tropp'
e' nu' suonn'
ca' teneva dint'
tutt' a' poesia do' ciel'.