Pensiero stupendo in lingua sarda andando al mare

Arbules nighedas in su caminu
comente su coro de ambos,
arbules chi sun pranghende
s'umidacu 'e sa tzivilatade
chin mossos de verru tostu
comente su coro issoro.
Ulimos e istiarjos accurzu,
pranghende a su traghinu
a supra 'e su mastruzzu
e sa matha 'e ciusa chin
sa puppusa in fiore.
Chercos in frore pranghende
dae sa sufferenza de sa rucca
maniccantina e suzzadora,
perdent sa vozza caduca.
Su virde 'e sa campagna
est unu ammisciu de milli colores.
Su virde de sa murta ammorat
chin su companzu 'e sa chessa,
su virde de su viore pudesciu
vachet cumpanzia a su mudecru.
Paret su virde de sos ocros tuos,
su chelu est su propriu,
su vrade de cussos ocros
e vinzas su chelu est de cussos colores.
Su caminu est nighedu che su coro nostru
e che sas arbules li vachene cumpanzia
che a un'interru de sa vida.
Sa punta 'e sa turre de su cumbentu 'e
sa tzittade est luchente che su sole,
nues nighedas sun vughinde dae sa vorza
de sa natura scoppiande.
Proite non t'apperis su coro a custa vesta
de sos milles colores de custa terra?
Poite non dassas prangher sos ulimos
e sos irtiarvos in su mastruzzu accurzu
'e su traghinu chin s'abba luchente?
Tanca cussos ocros e ismenticca su nighedu
de sas arbules offesas dae sa malazente,
apperidi a su bellu 'e su chelu e a sos
mille colores 'e sa matha 'e ciusa ,
de sa puppusa e sa viola e su campu.
Pessa chi semus pro arribare a sa domo
'e su mare celeste comente su chelu,
a s'arena bianca de cussa cuviletta
inghiarada dae sas tuppas 'e ghineparu,
e dae sas rundines in su volu pro di dare
su saludu,cumpanza mea 'e su coro.
Dassamunos isseccus sos montes artos
che sos ulimos de su traghinu,
montes artos 'e e bellos che a tie,
e chin sos colores 'e su mare
e de sa predera 'e coccorroci.
E nos amus a piccare chin amore...