Me nanna

Me nanna,s'evissi jutu a scola,
evissi eddivintatu 'ne professoressa,
'mmeci disigna sulu 'a firma,
e sempri ‘a vidi tisa
comu 'ne barnissa. V'essicuru che 'un jè fissa? Quannu si dici che
'un pùanu pàtiri li corna!... 'I corna di me nanna,
dunni trùzzanu,
spàccanu lu munnu! Figghia di Ciccu 'u suttanìsi,
comu sìentu,
eddivàta e scafazzàta d'i timpùna mìanzu 'i troffi,
mentri 'u pitittu
cafuddàva ncapu 'i genti,
fìmmina com'era,
cu' 'i scarpi di pilu,
senza nè libbra e mancu borsa,
sulu cu 'ne sacchìna tìnta,
mìenz’i tirrena straviava,
e caccia d'ecìaddu,
e l'acqua si vivìa d'a funtanedda. Jucàva cu' 'i cuticchia
e d'i valateddi ni facìa casuzzi,
quannu quadiàva lu stiddazzu
e cci sudav’a frunti,
si mittìa ell' ùmmira,
sutta n'àrvulu di cercia.   Di sira 'a cumannava 'u suli
e di matina 'i stiddi,
idda, che si susìa, o’ cantu di lu gaddu. .
Ncappularàta quannu c'era vìantu,
o s'ennigghiava 'u cìalu,
che già chiuviddicava
e picca ci vulìa che vinìa ‘ne timpesta,
trasìa 'i muli
e jiva e chiùdiri 'i finestri.  
Lampi ,trona
acqua e vìantu cci parìanu carizzi, e iera pruvidìanzia  dd’acqua duappu l’arsura ncapu l’erva sicca, e ‘i tirrena cripati, comi facci ‘i vìacchi.

Puru scazi, ‘i ggenti evìanu jutu derria o Curgifissu, ccu ‘ne cannila e’ mani e ‘ne curuna ‘n testa…   Quannu chiuvìa  l’acqua, ellavancava timpi e trascinava petri, arvuli e ogni sorta di munnizza, fina dda sutta o’ chiumi dunni nasci ‘u Sarsu.

Quannu pùai scampava,
e 'n cìalu 'n arcu
di milli culura s'eddumava,
puru che facìa encora friddu,
si pigghiàva 'ne pignàta c'u cupìarchiu,
e niscìa pi' cògghiri crastùna,
vavaluci e picureddi
ch'evìanu nisciutu 'i corna
ellura,ellura. Favi squadàti,
vurrànij,
aprùacchi.....
s'i cuddava comu caramèli.
Cicòrii,
finùacchi
e purretta......
e pani duru nn'o sìaru d'a ricotta…..  
Si pùai si sintìa gnè dibulizza,
n'ùavu d'u culu d'a gaddìna,friscu,
si sursava crudu,
e un muccunìaddu 'i vinu
di la vutti,
e mai che ci dulìa 'a testa. E tutt'u paisi 'u cuttùni urdìa,
'u tulàru 'ncuminciava,
e di tèssiri 'a manu mai si ci stancava.
Cu' 'i pìadi ncapu 'i pidalùra,
'ntramannu scugghiutìni,
o 'ntramannu pèzzi,
niscijanu d'u tulàru
tappìta,frazzàti,
niscijanu tuvagghi,
vìartuli e bisàzzi. Chiù dura d'i diavuli du 'nfìarnu,
n'on jùarnu ma nanna si mancia mill'anni. E, 'un c'è dumìnica
che 'un ‘a vidi  a' missa.
P'i festi cumannati si cunfessa,
e dùappu che si còdda l'Ostia,
si senti chiù frisca. Quannu prega, parra spissu cc’u Signùri.
Cc’eddomanna pirdunu d'i piccàti,
'a gràzzia di iri 'n paradisu,
e comu si parrassi e sò maritu,
quann'un n'avi,
cc’eddomanna sordi, pruvidìanzia, e puru ‘u manciari ed ‘a ‘nzalata. Si pi' disgrazia, però,
ci veni dissapìta,
stam' eccùra che s'incàzza!. . S’a pigghia ccu tutti, senza che talìa nn’a facci, s’impaia davanti a cu je gghiè.   Sulu d’a morti idda si scanta, ed o’ parrinu, cci v’e paga ‘i missi.